Odpowiedź na pismo z dnia 22 grudnia 2021 r.

Warszawa,  05 stycznia 2022 r.
DSW-WPS.82.1.2021.MN

Sz. P.
Magdalena Bartnik-Jaszewska
Dyrektor Biura Ministra
Ministerstwo Zdrowia

Szanowna Pani Dyrektor,

zgodnie z Państwa właściwością przekazujemy w załączeniu pismo Przewodniczącego Uczelnianej Komisji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność” Uniwersytetu Medycznego i Uniwersyteckich Szpitali Klinicznych w Łodzi z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie wynagrodzeń pracowników uczelni wyższych i instytutów naukowych, które zostało przekazane do Ministerstwa Edukacji i Nauki przez Kancelarię Prezesa Rady Ministrów
w dniu 23 grudnia 2021 r.

Jednocześnie pragniemy zauważyć, że Minister Edukacji i Nauki dostrzega istotę problemu związanego z wynagrodzeniami pracowników uczelni wyższych, i w związku z tym na podstawie art. 341 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478, z póżn. zm.), dalej PSWN, zarządzeniem z dnia 13 grudnia 2021 r. powołał Zespół do spraw przygotowania propozycji rozwiązań w zakresie wynagrodzeń w uczelniach publicznych, którego zadaniem jest dokonanie analizy aktualnego stanu wynagrodzeń w uczelniach publicznych i przygotowanie propozycji rozwiązań w tym zakresie.

W dniu 16 grudnia 2021 r. odbyło się pierwsze posiedzenie Zespołu składającego się z reprezentantów związków zawodowych, konferencji rektorów zrzeszających uczelnie publiczne, Radę Główną Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz przedstawicieli MEiN – dyrektorów departamentów. Przewodniczącym Zespołu jest Sekretarz Stanu w Ministerstwie Edukacji i Nauki Pan Minister Wojciech Murdzek.

W trakcie posiedzenia Pan Minister Wojciech Murdzek przedstawił cel działania Zespołu, jak również skierował do członków Zespołu wniosek o przedstawienie wstępnych propozycji rozwiązań systemowych w zakresie zmian w wynagrodzeniach w szkolnictwie wyższym oraz materiałów analitycznych, jako ich uzasadnienia. Przedstawiciele środowiska akademickiego przedstawili informacje o trudnej sytuacji w zakresie wynagrodzeń w publicznych szkołach wyższych, jak również o oczekiwaniach środowiska akademickiego. Kolejne spotkanie Zespołu planowane jest na styczeń.

Ponadto należy wyjaśnić, że wzrost wynagrodzeń pracowników uczelni niebędących nauczycielami akademickimi, uzależniony jest od indywidualnie prowadzonej przez rektora polityki kadrowej. Minimalne wynagrodzenie pracowników szkół wyższych niebędących nauczycielami akademickimi, zatrudnionych w pełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy, nie może być niższe od wysokości minimalnego wynagrodzenia ustalonego na podstawie uregulowań zawartych w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2020 r. poz. 2207).

Natomiast, zgodnie z art. 126 ust. 1 i 2 PSWN, w uczelni wprowadza się regulamin pracy. Uczelnia publiczna samodzielnie ustala warunki wynagradzania za pracę w regulaminie wynagradzania albo w zakładowym układzie zbiorowym pracy. Wynagrodzenia pracowników niebędących nauczycielami akademickimi, są ustalane indywidualnie w zależności od zajmowanego stanowiska oraz posiadanych kwalifikacji. Do zadań rektora należy m.in.: wykonywanie czynności z zakresu prawa pracy oraz prowadzenie polityki kadrowej w uczelni, zgodnie z art. 23 PSWN. To właśnie rektor decyduje, w oparciu o indywidualną sytuację finansową danej jednostki, o możliwości przeznaczenia dodatkowych środków finansowych na zwiększenia wynagrodzeń, jeżeli uczelnia będzie posiadała na ten cel środki, zgodnie z art. 126 ust. 3 PSWN.

Odnosząc się do instytutów badawczych, należy zauważyć, że ideą funkcjonowania instytutów badawczych jest ścisła współpraca z otoczeniem gospodarczym, co powinno się przekładać na coraz większe uniezależnianie się tych podmiotów od środków budżetowych. Powyższe, w istotny sposób różnicuje sytuację instytutów badawczych w porównaniu
z uczelniami publicznymi i instytutami Polskiej Akademii Nauk, których zasadniczym źródłem finansowania są środki z budżetu państwa.

Ustawa z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. 2020 poz. 1383 oraz z 2021 r. poz. 1192; dalej: ustawy) przesądza jedynie, że dyrektor instytutu w ramach możliwości finansowych ustala wielkość środków na wynagrodzenia. Przy czym, podobnie jak to ma miejsce w odniesieniu do pracowników uczelni, zgodnie z art. 63 ustawy, zasady wynagradzania pracowników instytutu określa się w zakładowym układzie zbiorowym pracy lub w zakładowym regulaminie wynagradzania, który określa także stawki wynagrodzeń lub sposób ich ustalenia.

Podkreślenia wymaga również fakt, że instytuty badawcze – jako jednostki posiadające osobowość prawną, a więc mające zdolność do dokonywania we własnym imieniu czynności prawnych – prowadzą samodzielną gospodarkę m.in. kadrowo-płacową i samodzielnie decydują, w ramach posiadanych środków o wysokości wynagrodzeń ich pracowników.

Niemniej jednak, jak na wstępie zwracam uwagę, że uniwersytety medyczne są uczelniami nadzorowanymi bezpośrednio przez Ministra Zdrowia, i to w jego kompetencji leży kwestia regulacji wynagrodzeń pracowników nadzorowanych jednostek.

Z poważaniem
Marcin Czaja
Dyrektor
/ – podpisano kwalifikowanym podpisem elektronicznym/

 

Do wiadomości:

Pani Monika Roguska, Zastępca Dyrektora Biura Prezesa Rady Ministrów

Pan Ireneusz Pieszyński, Przewodniczący Uczelnianej Komisji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność” Uniwersytetu Medycznego i USK w Łodzi

Pani Aneta Rożek, Dyrektor Biura Ministra, Ministerstwo Finansów